به گزارش خبرنگار رودآور، اواخر مهر ماه سال جاری بود، که خبری با عنوان "پیوستن شهید کرمی؛ نخستین شهید تویسرکانی مدافع حرم آل الله به خیل شهدا در سایت خبری رودآور، منتشر شد، در آن خبر آمده بود: مجید کرمی نخستین شهید مدافع حرم آل الله در تویسرکان اهل روستای کهنوش است که در ایام سوگواری سید الشهدا(ع) و در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب کبری(س) در سوریه به حریم محرم و سید و سالار خود پر کشید و سرانجام در هفتم محرم با همرزم شهیدش مجید صانعی در کنار سایر شهدای همدان آرام گرفتند.

شهید کرمی از نیروهای سردار شهید همدانی بود که سوم محرم سال جاری در حین ماموریت دفاع از حریم اهل بیت (ع) و حضرت زینب(س) به یاران شهیدش پیوست.

وی سال 65 در روستای کهنوش از توابع شهرستان تویسرکان در خانواده ای مذهبی متولد می شود و مدرک دیپلم خود را در سال تحصیلی 83-84 در این روستا اخذ کرد.

شهید مجتبی کرمی دارای سه برادر و دو خواهر است و یک دختر سه ساله از وی به یادگار مانده است.

و حال این روزها سه ساله شهید مجتبی بهانه پدر را می گیرد، پدری که عید در کنار فرزندش نیست و سه ساله ای که نوروز 95 را با بیقرارنه های خود به دور از بابایش خواهد گذارند.

ریحانه این روزها دست نوازش پدر بر سرش نیست، نیست که او را در آغوش بگیرد و به شیرین زبانی های کودکانه او لبخند زند، نیست که برایش دستش را بگیرد و برای دید و بازدیدهای عید آماده شود.

ریحانه جان! عید که بیاید، همه تو را در آغوش می گیرند، اما نمی دانند که تو بابایت را صدا می زنی و فقط او را م می خواهی تا از نج ماه دوری برایش بگویی.

ریحانه جان! دلبند تمام فرزندان این آب و خاک، زودتر بزرگ شو، بزرگ شو تا وصیت نامه پدرت را بخوانی، بخوانی که در آن برای تو نوشته است: «به ریحانه ام بگویید خیلی دوستش دارم و داشته ام اما ریحانه جان دفاع از حرم رقیه ابا عبدالله الحسین (ع) برای من واجب تر است»

آری نزدگان تو نیز از بیقراری های تو پس از شهادت پدرت می گفتند از دل نگرانی های مادرت برا آرامش تو: «ریحانه خیلی بهانه پدرش را می گرفت، همسر شهید مجتبی کرمی گفته بود درصورتی که به محضر رهبر عالیقدر انقلاب مشرف شوم؛ تنها یک خواسته ازاو دارم وآن این است که دستی برسر ریحانه بکشد تا شاید با تصرف ولایی ایشان، دیگر اینقدر بهانه بابا را نگیرد و بی قراری نکند!!

همسر ومادر پاسدار شهید مجتبی کرمی در دیداری خصوصی به محضر مقام معظم رهبری مشرف شدند.

حضرت امام خامنه ای به محض ورود به سالن به ریحانه روکرده وفرمودند: " ریحانه خانم شما هستید"؟

ریحانه سمت افرادی که نمی شناخت نمي رفت، اما برخلاف همیشه این بار، خود را از مادر جدا کرده، به سمت آقا رفته و در آغوشش جای گرفت و درست همانطور شد که مادر آرزو داشت...قرار قلب بی قرار ریحانه.»

انتهای پیام/ زنگنه