به گزارش خبرنگار رودآور، از مشکلات، کمبود امکانات رفاهی در روستاها که همیشه سبب ساز مهاجرت روستانشینان به شهرها شده اند، که بگذریم، مشکلات دیگری همچون کمبود آب کشاورزی هم بر آن اضافه شده، طوری که تولیدات این حوزه را هم  به خطر انداخته است و روستاییان از آنجا که منبع درآمدی ندارند و برای فرار از بیکاری و تأمین خرج و مخارج زندگی مهاجرت می کنند تا لقمه نانی برای خانواده خود مهیا کنند.

این ها همه یک طرف ماجراست، شاید این روزها کمبود معلم و نارضایتی اهالی برخی روستاها از اوضاع و احوال فرزندان خود که شرایط مناسبی برای ادامه تحصیل ندارند هم علتی دیگر برای مهاجرت روستانشین ها شده است.

به روستای سوتلق می رویم، روستایی که در حدود 800 نفر جمعیت دارد و سال های گذشته، یعنی  15 سال پیش با مشکلات کاهش جمعیت روبرو نبودند.

حق جو، یکی از اهالی روستا که صاحب یک فرزند است، در گفت و گو با خبرنگار رودآور، می گوید: شاید سابق بر این به دلیل کمبود امکاناتی همچون برق و گاز و گذران زندگی، بسیاری از اهالی روستا به شهر مهاجرت می کردند، اما این روزها علت مهاجرت بیشتر اهالی تحصیل فرزندانشان است.

وی می افزاید: روستای ما آّب لوله کشی، برق، گاز و تلفن دارد، یعنی همه امکانات شهر و کشاورزی هم می تواند منبع درآمد آنان باشد، اما مهاجرت همچنان ادامه دارد واین نشان می دهد که مشکل جای دیگری است.

این بانوی روستایی ادامه می دهد: در حدود سال 83 روستای سوتلق دبیرستان و حتی پیش دانشگاهی هم داشت، هم با وجود جمعیت مناسب دانش آموزی نمی دانیم چه شد دیگر کم کم دبیرستان و راهنمایی از این روستا هم پرید.

او ادامه می دهد: در حال حاضر یک پسر دارم و بسیار از اوضاع و احوال ادامه تحصیل آن نگران هستم، یک معلم برای دو پایه تدریس می کند و آن طور که باید به هر دو پایه نمی رسد، در سال های بعد با افزایش سن پسرم، به طور قطع برای ادامه تحصیل و خوشبختی او بالاجبار باید از روستا مهاجرت کنیم.

بیات، بانوی روستایی دیگری از روستای سوتلق است او نیز می گوید: مشکلات چندساله  این روستا درباره مدرسه بسیار است، سال گذشته یک معلم 65 ساله را برای دانش آموزان ما فرستادند و امسال هر دو پایه تحصیلی یک معلم دارد.

او تصریح کرد: گرچه ما قبول کرده ایم که برای هر دو پایه یک معلم باشد، اما متأسفانه مسئله اساسی اینجاست که معلم پایه های سوم و چهارم تنها مدرسه روستا، مدیر مدرسه نیز است و کارهای اداری مدرسه را هم انجام می دهد و بدین ترتیب به تدریس خود آن طور که باید و شاید نمی پردازد.

بختیاری، دهیار روستا در این باره در گفت و گو با خبرنگار رودآور، گفت: بارها این گله مندی ها را به گوش مسئولان مرتبط منتقل کرده ایم، اما هر بار با یک پاسخ مواجه می شویم که تعداد دانش آموزان روستا کم است و نمی توان برای این تعداد دانش آموز معلمی برای تدریس در این مدرسه اضافه کرد.

وی افزود: این مشکل، تنها مختص به روستای سوتلق نیست، بسیاری دیگر از روستاها هم به دلیل کاهش جمعیت و کمبود دانش آموزان بالاجبار برای چندین پایه از یک معلم بهره مند می شوند.

دهیار روستا عنوان کرد: رییس آموزش و پرورش قلقلرود گفته است اگر 20 دانش آموز دیگر بیاورید به طور قطع ما هم از معلمی دیگر برای روستای شما استفاده می کنیم، ولی قانون به این شکل است که با این تعداد اندک نمی توان شما را از یک معلم دیگر بهره مند کرد.

وی افزود: در ابتدای سال تحصیلی جاری در حدود 15 روز معلمی را برای دو پایه سوم و چهارم فرستاده بودند، اما گویا علی الحساب بوده، چرا که پس از این مدت کوتاه این معلم هم از روستا می رود و مدیر مدرسه هم مدیریت را انجام می دهد و هم به عنوان معلم پایه های سوم و چهارم تدریس می کند.

به گزارش رودآور، به گفته اهالی، سوتلق، روستایی است که بیشترین جمعیت مهاجر را به خود اختصاص داده و کمبود معلم و نگرانی خانواده ها برای ادامه تحصیل فرزندانشان در سال های اخیر از علت های اصلی این مهاجرت ها بوده است.

آنان می گویند: سوتلق روستایی است که از نظر رفاهی مثل، آب، برق گاز و تلفن مشکلی ندارد اما بیشترین مهاجرت را دارند و علت آن همان کمبود امکانات آموزشی و به ویژه کمبود معلم است.

فاطمه زنگنه

انتهای پیام/