به گزارش رودآور؛ ر فردی که برای اولین بار در خیابان های اصلی تویسرکان حاضر می شود این معضل را به وضوح می بیند که دو خیابان اصلی شهر یعنی خیابان انقلاب و خیابان شهید باهنر دیگر گنجایش تردد وسایل نقلیه پرشمار امروزی را ندارند و شهر نه چندان بزرگ تویسرکان با مشکلات بزرگ در حوزه عبور و مرور عمومی مردم و وسایل نقلیه و گره های ترافیکی مواجه شده است.
این در حالی است که خیابان های اصلی تویسرکان شاید همان موقعیت جغرافیایی و بافت 50 سال گذشته خود را حفظ کرده اند اما تعداد وسایل نقلیه شهر حداقل 50 برابر شده است.
در عین حال سد معبرهای پرشمار و متعدد به ویژه در خیابان شهید باهنر، رفت و آمد مردم را با مشکلات عدیده مواجه کرده و بخشی از عابران به ناچار برای طی مسیر خود وارد خیابان می شوند، در چنین شرایطی تصور کنید که موتور سیکلت ها هم به جمع خودروهای عبوری از خیابان ها اضافه می شوند و چون تویسرکان از پارکینگ های متعدد و مناسب برخوردار نیست گاهی شاهد پارک دوبله و حتی سوبله خودرو ها در حاشیه خیابان هستیم.
برای شهری که خیابان های اصلی آن از دو تا سه خیابان تجاوز نمی کند به هیچ وجه قابل پذیرش نیست که همچنان با این رویه روند عبور و مرور و تردد عمومی را مدیریت کند و یکی از ابتدائی ترین حقوق شهروندی را که حق راه رفتن و رانندگی بی مخاطره و نگرانیست از مردم سلب شود.
وضعیت بافت شهری تویسرکان به گونه ای است که ایجاد چنین مشکلاتی اجتناب ناپذیر است اما اینجاست که نخبگان، کارشناسان و صاحب نظران حوزه عبور و مرور و تردد درون شهری و مسوولان مرتبط باید وارد میدان شوند و ایده های قابل اجرایی را مطرح کنند تا مردم و ماشین ها بتوانند در ایام مختلف سال و به ویژه ایامی که مسافران و گردشگران نوروزی به تویسرکان می آیند، نفس بکشند.
بدون تردید نمی توان با این عذر و بهانه که بافت شهری تویسرکان همین است، دست روی دست گذاشت و هر روز شاهد افزایش مشکلات در این بخش بود.
مسوولان و دست اندرکاران مرتبط با این امر باید از علوم نوین روز و تجربه های موفق دیگر شهرهای کشور استفاده کنند و راهکار برون رفت از این وضعیت را به دقت مورد بررسی و رصد قرار دهند.

انتهای پیام/