به گزارش خبرنگار رودآور؛ هر روز بوی خودش را دارد و نوروز بوی تازگی اش جلا دهنده روح و روان است، این روزها اگر در کوچه پس کوچه های تویسرکان گام برداریم بوی پخت و پز تعدادی از کدبانوهای تویسرکانی همه را سرمست کرده، بوی شیرین شیرینی های خانگی از چندین کوچه آن طرف تر هم به مشام می رسد و نوید سالی نو را با خود به ارمغان می آورد.
تویسرکانی ها برای هر کدام از شیرینی های بومی و محلی خود نام زیبا و متناسبی در نظر گرفته اند؛ کلوچه گردویی، برنجی، نان خرفه ای و نخودی، پادرازی، پسته ای، بادامی و رشته ختایی.

قدیم ترها، بزرگان فامیل دور هم جمع می شدند، یکی آرد می آورد و تخم و دیگری هل، زنجفیل، شکر و گلاب می آورد، آن یکی هم گردوهای تولید شده شهرمان را خرد و آسیاب می کرد و بادام هم همچنین، تزئین شیرینی ها بیشتر بر عهده بانوان جوان بود.مادربزرگ ها می گفتند که این جوان ها شیرینی ها را زیباتر "قنج" می کنند.قنج همان تزئین شیرینی با خرفه، کنجد، پودر نارگیل و مانند این هاست.

حال و هوای بهار در تویسرکان در آمیخته شده با هنروری این کدبانوها که زیبا آداب نوروز را به جای می آورند.بانوانی که هم خانه تکانی می کنند و به هم شیرینی پزی مشغول هستند.برخی از این بانوان نه تنها برای خانواده خود و مهمان هایشان شیرینی محلی تهیه می کنند، بلکه آنقدر حرفه ای شده اند که بازار فروش برای شیرینی هایشان هم دارند. یادمان نرود تعدادی از بانوان هم سمنوپزان راه انداخته اند. این شیرین ها و سمنوها، معرکه اند و خوردن دارند.
انتهای پیام/ز