به گزارش خبرنگار رودآور؛ و شکست فرق تو ای مولا، نه در سحرگاه روز نوزدهم، بلکه در سقیفه، همان جا که عَلَم جدایی دین از سیاست را بلند کردند و به دنبالش به ناموس خدا اهانت.خانه ای به آتش کشیده شد و پهلویی شکسته، صورتی نیلگون شد و چادری خاکی و حسن(ع) در کوچه های تاریک مدینه آرام آرام چادری خاکی مادر را می تکاند... و به راستی مولاجان که چنین سحرگاهی رستگار شدی.

قدر است و کاش می شد ای مولای ما قدری کنار دخترت زینب(س) بمانی، قدری کنار حسنین(ع)، رنگ رخساره عباس(ع) را هم دیده ای؟ آن گوشه اتاق نشسته و هق هق می کند و قوت قلبی شده برای فرزندان فاطمه(س).

و اما دل ها در گذر زمان همچنان می سوزد و داغ ها هر روز تازه تر و در چنین روزها و شب هایی این عاشقان امام علی(ع) هستند که دستان تنمای خود را به آسمان گره می زنند و در تاریکی شب گونه هایشان از اشک فراق امامشان خیس می شود و خیس.

و چیز زیبا تویسرکانی های ولایتمدار هم نوا شدند با فرشتگان در اقامه نخستین شب از شب های پر تلاطم قدر. قرآن ها بر سر گرفتند و خواندند جوشن کبیر را و چهارده معصوم علیهم السلام را واسطه کردند که تا نگاه خدا را به خود جلب کنند و دعای اول و آخرش هم شد؛ "اللهم عجل لولیک الفرج".

انتهای پیام/ز