«هادی سلیمانی» در گفت و گو با خبرنگار #رودآور؛ درباره روزی که حضورش سبب ساز نجات جان یک فرد شد، می گوید و بهتر است ادامه ماجرا از زبان این انسان فداکار بازگو شود:
کارگر شهرداری ام و بهتر است بگویم کار باغبانی برایشان انجام می دهم. روز جمعه پانزدهم اردیبهشت ماه، در حالی که خسته و تشنه از سرکار به خانه باز می گشتم و خانواده چشم به راهم بودند متوجه حلق آویز شدن یک مرد از دکل مخابرات در حوالی شهرک قایم شدم.
صحنه ای بسیار وحشتناک! صحنه بر باد رفتن جان یک جوان.برخی در حال فیلم گرفتن بودند و برخی هم در حال تماس با آتش نشانی که زودتر بیاید.
فرصت تنگ بود و باید در لحظه تصمیم می گرفتم؛ کمک کردن به آن جوان را باید انتخاب می کردم یا بی تفاوت بودن و رفتن به خانه و یا حتی فیلم گرفتن از صحنه را؟!
جای هیچ تردیدی برایم باقی نماند گفتم توکل به خدا، هرچه بادا باد. بلافاصله با وجود ارتفاع بسیار دکل از میله های آن با هزار سختی قدم به قدم بالا رفتم.
یک جوان به نام مهدی میرمعینی و مرد مسن دیگری که حدوداً 60 ساله بود نیز به کمکم آمدند.زمانی که به بالای دکل رسیدیم مصدوم حال و روزش اصلاً خوب نبود و از دهانش کف بیرون می آمد، گفتم شاید مرده باشد، با این حال طناب را باز کردیم و او نجات یافت.با کمک آن دو نفر دیگر و با طنابی که به همراه داشتیم جوان مصدوم را آهسته به پایین دکل آوردیم.
حالا دیگر اورژانس و آتش نشانی هم آمده بودند.او  زنده ماند، خداراشکر.
به گزارش رودآور؛ آقا هادی می توانست به قول امروزی ها بیخیال ماجرا شود و بگوید به من چه و از کنار صحنه عبور کند و برود و یا به مانند برخی دیگر تنها نظاره گر باشد و با گوشی از فوت یک نفر عکس و فیلم بگیرید!
اما وجدان بیدارش راه درست را برایش روشن ساخت و او شد نجاتگر جان یک تویسرکانی.امید آن که مسوولان هم با قدردانی شایسته ای از آقا هادی به منظور اشاعه چنین روحیه فداکاری در جامعه، پیشقدم شوند.
انتهای پیام/فاطمه زنگنه