به گزارش خبرنگار رودآور؛  فیلم سینمایی «ایستگاه اتمسفر» به کارگردانی مهدی جعفری و تهیه کنندگی علیرضا قاسم خان که در بخش چشم انداز سینمای ایران در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده بود یکی از دو فیلم سنمایی ساخته شده درباره اهمیت دادن به موضوع کالای ایرانی بود، فلیم دیگر به نام "آزاد به قید شرط" به کارگردانی حسین شهابی ساخته شده است.

درباره اینکه چرا در تلویزیون و سینمای ایران تاکنون آن طور که باید و شاید به اهمیت خرید کالای ایرانی و بها دادن به جوانان این پرداخته  نشده است، به گفت و گو با مهدی جعفری کارگردان فیلم ایستگاه اتمسفر می پردازیم.

وی در گفت و گو با خبرنگار رودآور، گفت: من سال ها به عنوان یک مستندساز در حوزه مستند کار کرده ام و البته برای ساخت فیلم هم دستی بر آتش داشته ام و همین نگرش به موضوعات و محورهای مختلف مستندهای ساخته شده سبب شد تا از نزدیک با اقشار مختلف مردم  با شغل های  متعدد سر و کار داشته باشم و در این راه هم بسیار به فیلم هایی که در حوزه صنعت، علم و پژوهش و شرکت های دانش بنیان و پژوهشگران بوده پرداخته ام.

وی اظهار کرد: با مشاهده آن همه پژوهشگر و نخبه همیشه برایم سوال بوده که چرا در فیلم ها و سریال ها به صورت عمده به افراد و شغل هایی نپرداخته ایم که تماشاگران هیچ گاه این گونه آدم ها را نمی بییند و یا کمتر می ببنید یعنی همان نخبگان کشورمان و عمدتاً آدم های قصه های ما در فیلم ها و سریال ها تبدیل به یکسری کلیشه های تکراری شدند، البته از منظر شغل ها نه موضوعات قصه ها و ماجراهای فیلم، و به دلیل تکراری بودن موضوعات شغل ها به نظر می رسد تماشاگران از دیدن فیلم ها خسته شده اند.

کارگردان فیلم ایستگاه اتمسفر افزود: جالب بود برای من که جامعه علمی کشور صادقانه بسیار تلاش می کنند و به دور ار هر گونه شعار این دانشجویان و نخبگان علمی کشور، وقت، زندگی و سرمایه خودشان را حول محور پیشرفت علمی می گذارند و من از نزدیک به دلیل مستندهای ساحته شده با این قبیل افراد آشنا بودم و به این دلیل دو سال پیش طرح ساخت فیلم ایستگاه اتمسفر در ذهنم جرقه خورد، به ویژه شخصیت هایی که در فیلم ایستگاه اتمسفر هستند تقریباً همان شخصیت های واقعی بودند که با آن ها سر و کار داشتم.

جعفری عنوان کرد: سوال این جا بود که چرا هیچ گاه  این افراد را ما در فیلم ها و سیریال ها نمی بینیم و این شد انگیزه ساخت فیلم مذکور، قهرمانان وشخصیت های قصه فیلم به پژوهشگران کشور پرداخته است که می خواهند با علم و پژوهش برای کشورشان مفید باشند و البته سعی شد تا با جلوه دادن دراماتیک به ماجری فیلم از یک رفت و آمد ساده و خسته کننده در یک شرکت دانش بنیان بپرهیزیم.

وی تصریح کرد: داستان به گونه ای پیش می رود که در تلفیق یک ماجرای دراماتی،  اصل خودکفایی هم بیان شود و این موضوع درام سبب شد تا در پایان قصه قهرمان اصلی بر سر یک دو راهی قرار گیرد که آیا کار و حرفه علمی خود را با آن همه زحمتی که برایش کشیده بود رها کند یا با فداکاری برای مدتی از حوزه کاری اش دور شود، هرچند قهرما داستان برای فداکاری هم که شد از سهم علمی خود می گذرد اما در پایان داستان فیلم، همین قهرمان به سراغ کسی دیگری می رود که نماینده همان گروه پژوهشگر، نسل جوان و نخبه کشور هستند تا دوباره با آنان همکاری کند.

کارگردان فیلم ایستگاه اتمسفر گفت: به نظر می رسد این فیلم سینمایی هم به لحاظ فیلم سازی و شخصیتی که خودمان دوست داشتیم متفاوت و نو بود و هم به لحاظ نوع قصه آن گونه شد که از معرض خطر شعارزدگی و بده، بستان های فیلم های سفارشی و تبلیغی به دور بود.

جعفری درباره اینکه چرا فیلم سازان و کارگردان کشورمان به سراغ چنین سوژه هایی با ایده ارزشمند بودن کالای ایرانی نمی روند، عنوان کرد: متأسفانه در حال حاضر رفتن به سراغ ساخت این دست فیلم ها دو جنبه تبلیغی و یا سفارشی دارد، به گونه ای که دستگاهی و یا اداره ای برای شناخته شدن حوزه کاری خود سفارش ساخت فیلم می دهد و یا شرکتی یابانکی برای تبلیغ کالای خود، و از آنجا که عمدتاً سازندگان به صورت مستقیم و به اصطلاح رو ماجرا را نشان می دهند، تماشگران ما از تماشای فیلم زده می شوند و حتی شاید گاهی کانال های خود را تغییر دهند.

وی تصریح کرد: متأسفانه در این گونه فیلم ها که جنبه سفارشی یا تبلیغی دارد به موضوعات به صورت حرفه ای پرداخته نشده است، در حالی که در برخی فیلم های خارجی شاهد هستیم که به زیبایی در لایه های پنهان فیلم چنان موضوعی را به تصویر کشیده اند که حتی تماشاگر متوجه نوع تبیلغی بودن نگاه کارگردان نمی شوداما پس از تماشای فیلم به سراغ خریدن محصول مورد نظر می رود.

این کارگردان به نام کشورمان افزود: این در حالی است که در کشور ما متأسفانه روش هایی که برای ساخت سریال و یا فیلم های سینمایی به کار می رود، بسیار مستقیم است طوری که تماشاگران را از دیدن ادامه فیلم زده می کند.

جعفری افزود: همین نگاه شعارزدگی سبب شده که بسیاری از سازندگان فیلم های تلویزیونی و یا سینمایی از رفتن به این سمت بترسند.

وی در ادامه گفت: واقعیت آن است که ما در فیلم اتمسفر با وجود این ترس ها دست به این کار زدیم و حتی بدون آنکه هزینه ای تبلیغاتی و سفارشی دریافت کنیم و با سرمایه گذاری خودمان از مرز خطر نادیده گرفتن شدن توسط تماشاگر گذشتیم تا در عین حالی که قهرمانان ما از جامع علمی، پژوهشی و نخبه کشور هستند و اصل کار حمایت از نخبگان است، فیلم رنگ و بوی شعاری و تبلیغاتی به خود نگیرد و تمام تلاشمان بر این بود که هنرمندانه و با نگاهی ظریف به موضوع بپردازیم.

کارگردان فیلم ایستگاه اتمسفر در پاسخ به این سوال که چگونه می توان با ساخت فیلم از تولیات داخلی حمایت کرد؛ هم گفت: تصمیم و طرح های ما برای ساختن این گونه فیلم ها تنها مختص به خرید کالای ایرانی نیست، بلکه مهم کلمه دانشمند، پژوهشگر و نیروی انسانی محققی است که در کشور وجود دارد یعنی همان نیروهای خلاق و متفکری که ما در تمامی زمینه های صنعتی، فرهنگی و علمی داریم و ما باید در ساخت فیلم ها به سمت تقویت خودباروی برویم، چرا که موضوعی که باعث می شود ما خودمان را تقویت کنیم و کالای ایرانی استفاده کنیم همین بحث خودباوری است.

جعفری تصریح کرد: بحث خودباروی، یعنی آنکه من اول جامعه علمی کشور خودم را قبول داشته باشم و اگر این گونه شود، به طور قطع می روم کالایی را خریداری می کنم که جوان و نخبه کشورم ساخته است.

وی تأکید کرد: اول باید شناخت نیروی انسانی و ایرانی را تقویت کنیم و آن ها را باور داشته باشیم و بعد در فیلم هایمان به سمتی برویم که چه شده که جوان خلاق و نخبه ایرانی به فکر مهاجرت می افتد و تلاش ما نشان دادن ارزش ها باشد تا پژوهشگران کشورمان با احساس خودباروی و حمایت کردن مردم روبرو شوند.

زنگنه

انتهای پیام/