به گزارش خبرنگار رودآور؛ 43 سال پیش در چنین روزهایی، در ایران موجی از آزادیخواهی و آزادی اندیشی نمایان شد و انقلاب اسلامی به رهبری خمینی کبیر(ره) و به پشتوانه ملت به ثمر رسید و پیروز شد، انقلاب به دست همان جوانی محقق شد که روزگاری در 15 خرداد سال 1342 که امامشان را تبعید کردند تنها نوزاد بودند.

بی تردید نمی توان از نقش تک تک مردم در به ثمر نشستن انقلاب غاقل ماند.از این رو به سراغ یکی از انقلابیون تویسرکانی به نام سعید سبزواری رفتیم و درباره نقش تویسرکانی ها در پیروزی این قیام بزرگ پرس و جو کردیم.این مصاحبه در ادامه برای خوانندگان خوب رودآور منتشر شده است.

* وای به حالت بختیار، اگرخمینی دیر بیاید

رودآور: از روزهای قبل از 12 بهمن 57 برایمان بگویید:

سبزواری: مردم تویسرکان در چنین روزهایی در زمستان سال ۱۳۵۷ منتظر آمدن پیام آور بهار آزادی امام خمینی(ره)  بودند.چند روزی می شد که مردم هرروز به خیابان ها می آمدند و شعار می دادند؛ وای به حالت بختیار، اگرخمینی دیر بیاید.

روحانیون در اعتراض به بستن فرودگاه برای جلوگیری از ورود امام خمینی در تحصن بودند.مردم تویسرکان صبح ها به تظاهرات و بعدازظهرها به نوبت در روستاها تجمع می کردند که نشان دهند شهری و روستایی ندارد؛ همه با هم در کنار یکدیگر منتظر آمدن بهار آزادی هستند.

* 12 بهمن؛ روزی که انتظارها به سرآمد

از جمله روستاهایی که خاطرم هست از شهر برای نشان دادن وحدت به آنجا می رفتیم؛ ریواسیجان، آرتیمان ، کرزان، شاهزید، قلعه قاضی و باباپیر  و سرانجام در روز دوازده بهمن ۵۷ انتظارها به سررسید و حضرت امام خمینی (ره) بعد از سیزده سال تبعید قدم به دیار شهیدان گذاشتند تا نویدبخش بهار در زمستان باشند.

ما در تویسرکان از تلویزیون  نظاره گر استقبال با شکوه مردم تهران  از معظم له بودیم  که پخش مراسم استقبال بعدازنیم ساعت قطع و زمینه ساز برگزاری تظاهرات و اعتراض به قطع مراسم استقبال شد.

*سند خفقان رژیم پهلوی؛ دستگیری روحانیون انقلابی

رودآور: در کتاب های مختص انقلاب از خاطرات انقلابیون تویسرکانی هم مطالبی عنوان شده؟

سبزواری: بله.تویسرکان در کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک؛ جلداول ازسال ۱۳۴۱تا ۱۳۴۳،  نام دو نفرازروحانیون مبارز تویسرکان  به نام های عبدالصالح سبزواری و ولی الله فوزی به همراه  عکس های آنان  چاپ شده  که نشان می دهد در سال های نخست نهضت امام خمینی(ره) به روشنگری در بین مردم این شهرستان می پرداختند و حتی درآن سال ها عکس و ‌رساله عملیه امام راحل را بین مردم توزیع می کردند.

توزیع اعلامیه ها و رساله امام همان و احضار آن ها به شهربانی همان. همواره  این دو نفر تحت تعقیب بوده و گاهی برای خارج شدن از تویسرکان  لازم بود به شهربانی اطلاع بدهند که در کتاب یاد شده صفحه ۲۰۳ آمده؛ "گزارش خبر؛ ۱۳۴۴/۲/۱۱_ پیرو گزارش ۵/۵۵۴۴/۲/۸ به استحضار مبارک می رساند شیخ ولی الله فرزند محمد شهرت فوزی دارنده شماره شناسنامه ۱۵۱تویسرکان به شهربانی کتباً اطلاع داده که از روز شنبه ۴۴/۲/۱۱عازم شهرستان قم می باشد آدرس خود را مدرسه فیضیه حجره آقای آقارضافاطمی  معرفی نموده است. خواهشمند است دستور فرمائید عملیات مشارالیه  در آن شهرستان تحت کنترل قرارگیرد .رئیس شهربانی تویسرکان سروان مجدزاده۴۴/۲/۱۱" و این سند خفقان رژیم ستم شاهی را نشان می دهد.

رودآور: از دانش آموزان تویسرکانی که در تظاهرات ها حضور داشتند، برایمان بگویید:

سبزواری: ششم آبان ۵۷ به دنبال اعتراض به شهادت عده ای از دانش آموزان در همدان، دانش آموزان دبیرستان های  تویسرکان در میدان  یاد بود، «شهیدفرشید فعلی مشغول تظاهرات علیه رژیم پهلوی بودند که با تیراندازی مأموران شهربانی شهید فرشید هرمزی به عنوان نخستین شهید تویسرکانی نامش و راهش جاودانه شد.

پس از آن بازاریان با تعطیل کردن  کسب و کار تشییع جنازه  با شکوهی که تا آن زمان نظیر نداشت از این شهید سرافراز به عمل آوردند.

*مردم در کنار روحانیون

رودآور: از روحانیون انقلابی خبری در آن سال ها دست دارید که برای ما عنوان کنید؟

سبزواری: در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال 1357  پس سخنرانی  حجت الاسلام آل طاها در مسجدجامع سرکان، شعار مرگ بر شاه و درود بر خمینی در شهر شنیده شد، مأموران با دستگیری تعدادی از جوانان و حجت الاسلام عبدالصالح سبزواری آن ها را به ژاندارمری سرکان بردند و دریک اتاق کوچک حدود 20 نفر را با شلاق کتک می زدن، فراموش نمی کنم آقای سبزواری را آزاد کردند اما ایشان گفتند، باید همه آزاد شوند و با اصرار ش همه ساعت دو بامداد آزاد شدند.

روز 27 ماه مبارک رمضان هم در مسجدجامع تویسرکان بعد از نماز ظهر و عصر و بعد از سخنرانی حجت الاسلام آل طاها شعار مرگ بر شاه شروع شد؛ که ناگهان مأموران به داخل مسجد جامع وارد شدند و  شروع به تیراندازی کردند، که تا مدت ها آثار گلوله بر در و دیوارمسجد نمایان بود.

درب های خروج از داخل حیاط بسته و ارتباط مأموران با بیرون مسجد قطع شد.پس از آن بین تظاهرکنندگان و مأموران درگیری تن به تن صورت گرفت و یکی از آن ها را داخل حوض حیاط مسجد انداختند و کلت کمری او مفقود شد و البته بگویم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تحویل شهربانی جمهوری اسلامی دادند.

بعد از باز شدن درب مسجد شعار مرگ برشاه  و درود بر خمینی تا پاسی از شب در شهر طنین انداز بود.

*مأموران شاه از نزدیک به انقلابیون شلیک می کردند

رودآور: ماجرای شهدای انقلاب تویسرکان چیست؟

سبزواری: دهم دی ماه سال ۵۷ مصادف با اول ماه صفر، برنامه ریزی شده بود، تظاهرات آرام و بدون شعار از ساعت ۹ صبح از  جلو مسجد اعظم جولستان آغاز شود.

راهپیمایی در ساعت مقرر شروع شد، جمعیت به سوی چهار راه شهدای فعلی درحرکت بودند که ناگهان رییس شهربانی شخصاً شروع به تیراندازی کرد و تیر به زیرگوش شیخ اسماعیل بیاتی خورد، ‌او بلافاصله در همان مکان به شهادت می رسد آن هم با زبان روزه.

جمعیت با تیراندازی مأموران شهربانی متفرق شده و تنها چند نفر از روحانیون بالای جنازه شهیدبیاتی ماندند که بلافاصله دستگیر و به شهربانی منتقل شدند.

مأموران شهربانی در کوچه پس کوچه ها به تعقیب مردم پرداختند که شهید حجت الله صادقی در ابتدای کوچه حاجی ها محله جولستان تیر به قلبش اصابت کرد و او هم در همان مکان قبل از رسیدن به بیمارستان به درجه رفیع شهادت رسید و از آن روزبه بعد این خیابان به خیابان  شهداء تغییر نام داد.

*انقلابیون برای استقرار انقلاب، ترسی از شاه نداشتند

رودآور: تویسرکانی ها در چهلم شهدای شهرهای دیگر برنامه ای داشتند؟

سبزواری: بله.خوب به یاد دارم که قراربود برای بزرگداشت شهادت مردم قم و چهلم حاج آقا مصطفی خمینی در مسجدامام حسین(ع) تویسرکان، مراسم ختم گرفته شود که مأموران شهربانی با بستن ورودی مسجد مانع از برگزاری مراسم شدند.

اما در نیمه شعبان ۱۳۵۷ پس از مراسم در مسجد زرهان در نخستین سخنرانی انقلابی به صورت آشکار نام امام خمینی(ره) بدون ترس توسط حجت الاسلام ناظم زاده روحانی اعزامی از قم ذکر شد که جمعیت را به وجد آورد و با بردن نام امام خمینی سه صلوات در فضای درونی و بیرونی طنین انداز شد.در این بین مردم شعار مرگ بر شاه هم سر دادند و این گونه از فضای مسجد به خیابان کشیده شد.

*انقلاب اسلامی، برگرفته از انقلاب حسینی بود

با شروع درگیری ها تعدادی زخمی شدند و نخستین مجروح انقلاب به نام احمدنامی به بیمارستان اعزام شد و تا پاسی از شب صدای شعار مرگ بر شاه و درود برخمینی به گوش می رسید.

فردای آن روز در اعتراض به دستگیری حجت الاسلام ناظم زاده سخنران شب گذشته، تظاهرات به سوی شهربانی انجام شد که تعدادی از روحانیون ازجمله حجت الاسلام عبدالصالح سبزواری را به داخل شهربانی بردند و مردم را با ضرب و شتم و تیر اندازی متفرق کردند.

این شب و این روز مصادف بود با نیمه شعبان میلاد حضرت مهدی(عج) و مردم با تظاهرات خود ثابت کردند که باید در راه حسینی پا گذاشت و برای استقرار عدالت با تاسی به منجی خود در برابر ظلم پهلوی ایستاد.

رودآور: نام تعدادی از انقلابیون تویسرکانی که زندانی و شکنجه شدند را برایمان بگویید.

سبزواری: تا جایی که به خاطرم دارم می توانم از از سیداحمد، سیدمحمدعلی، سیدجعفرو سیدصادق ، شهرت همگی شیخ الاسلامی، هوشنگ مرآتی، طاهرخوشنویس، عیاسعلی فتاحی، محمود مؤمن  و برادران مؤمنی  که به جرم مبارزه با رژیم پهلوی زندانی و شکنجه شده بودند نام ببرم.

*22 بهمن ماه 57 در تویسرکان چه گذشت؟/وقتی که گور شاه کنده شد

رودآور: 22 بهمن ماه 57 در تویسرکان چه گذشت؟

 سبزواری: در روزهای منتهی به یوم الله 22 بهمن، هرروز مراسم راهپیمایی از شهر به سوی روستاهای اطراف انجام می شد و بعدازظهر ‌روز ۲۲ بهمن ۵۷ در روستای قلعه قاضی شعار مرگ برشاه و درود بر خمینی شنیده شد.

به یاد دارم، کارکنان ادارات اعلام همبستگی با انقلاب می کردند از جمله کارکنان شهرداری که در اطلاعیه ای از قیام مردم پشتیبانی کردند.

  عصر روز ۲۲ بهمن از رادیو صدای آیت الله محلاتی را ابتدای خیابان شهدای فعلی شنیدم که می گفت؛ این صدای انقلاب اسلامی ملت ایران است و این گونه کارر ژیم شاهنشاهی در ایران  تمام  و گورش برای همیشه کنده شد.

  موجی از شادی  در بین مردم فوران کرد و با توزیع گل و شیرینی  وصدای بوق خودروها پیروزی انقلاب را جشن گرفتند و ژاندارمری و سایر ادارات  هم به ملت پیوستند و هیچ گونه مقاومتی نکردند.

رودآور: و اما حرف آخرتان؟

سبزواری: جا دارد از همه شهیدان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی یاد کنیم. از شهید فرشید هرمزی زمان شهادت ۶آبان۵۷ ، شهیدان شیخ اسماعیل بیاتی و حجت الله صادقی زمان شهادت ۱۰ دیماه ۵۷ و شهیدان مهدی بهرامی، حسن نانکلی و شهید مجتبی بیات زمان شهادت ۲۳بهمن‌ ۵۷.

یاد ونام همه شهیدان انقلاب اسلامی را گرامی باید داشت  وان شاء الله در عمل پیرو راهشان باشیم.

به گزارش رودآور؛ در جریان نهضت شکوهمند اسلامی ده نفر از مبارزان انقلاب اسلامی به شهادت رسیدند؛شهید فرشید هرمزی(سید فوأد هرمزی)، شهید شیخ اسماعیل بیاتی، شهید حجت ا.. صادقی، شهید مهدی بهرامی، شهید مجتبی بیات، شهید حسن نانکلی، شهید قدرت الله جلیلوند، شهید حجت االله صادقی،، شهید رضاحسین غلامعلی و شهید نورمراد بختیاری.

راه امام و شهدا پر رو باد.

انتهای پیام/ز