به گزارشرودآور، واژه حبقوق در زبان عبری به معنای در آغوش گرفته شده می باشد. پدر ایشان یشوعالویت و مادرش شونامیت نام داشته است کتاب وی به نام سفر سی و پنجم از اسفار عتیق در اوج فصاحت و بلاغت در ادبیات عبرانی به نگارش در آمده است.

هنگامی که بخت النصر بیت المقدس را به تصرف در آورد ایشان با عده زیادی از یهودیان از جمله برادرش دانیال نبی (ع) به اسارت سپاهیان بخت النصر در آمدند و به بابل انتقال داده شدند. تا این که در سال 538 قبل از میلاد کورش هخامنشی بابل را فتح نمود و طی فرمانی دستور آزادی کلیه ی اسرا و زندانیان بنی اسرائیل را صادر و آنان را به مهاجرت به بیت المقدس تشویق نمود. آن حضرت هم پس از آزادی به اتفاق     عده ای از پیروان خویش به ایران مهاجرت فرمود و در تویسرکان آن روز سکونت گزیدند و پس از رحلت نیز در همین مکان مدفون گردید.

آرامگاه حیقوق نبی (ع) از بناهای تاریخی ایران مربوط به دوره ی سلجوقیان است این بنا از فاصلۀ دور مانند یک برج مدور با سقفی مخروطی شکلبه نظر می رسد. و دارای بدنۀ هشت سطحی است.اساس بنا بدین شکل است که 8 ترکه ی آجری در آن ساخته شده که ستون های اصلی بنا را تشکیل می دهد و در نتیجه بنا به صورت سطوح 8 گانه به نظر می رسد.

روی دیوارهای خارجی با طاقنماها و کاشیکاری های متعدد مزین شده است که در عین سادگی و زیبایی دارای برخی خطوط و نقوش جالب و ستاره های شش ضلعی است که به ستاره ای داود، سنبل دین یهود معروف می باشد. تزئینات آجری این بنا از فاصله ی نه چندان دور مانند لیوان پایه دار جلب  توجه می کنند که به فواصل یکسان در گرداگرد بنا نقش بسته است. در قسمت انتهایی پیشانی بنا چندین کنگره آجری برجسته مثلث شکل جلب توجه می کند.

ارتفاع بنا از سطح زمین 12 متر می باشد. نمای بیرونی آرامگاه از 16 ترکه ستون مانند تشکیل شده که با سطح قوسی و نیم دایره به طرز جالبی متصل به هم ساخته شده اند. زیرا به علت مستط دیر شکل بودن، دیواره های جانبی آن در مقابل طوفان و زلزله بسیار مقاوم می باشد به همین جهت مقاومت این چنین ابنیه در مقابل عوامل نامساعد طبیعی فوق العاده زاد است بی جهت نیست که بنای آجری مقبره حبقوق نبی (ع) بیش از 900 سال در مقابل این عوامل مقاومت کرده و همچنان سالم و پا بر جا مانده است. سقف مقبره از داخل در ارتفاع 7 متری به شکل سقف گنبدی و با انحنا  و تحدب کم ساخته شده است.

این بنای تاریخی در فهرست آثار ملی کشور در مورخ 8/2/1353 به شماره ی 969 به ثبت رسیده است. خالی از لطف نیست بدانیم در کاوشی که توسط کارشناسان سازمان میراث فرهنگی استان در مورخ 1/6/1369 به سر پرستی رئیس هیئت باستان شناسی وقت، جناب آقای حبیب اله رشید بیگی به عمل آمده، با بخشهایی از حصار یک قلعه وسیع برخورد شد که این حصار به صورت مستقل بوده و دارای چهار برج مدور در چهار گوشه خود می باشد دورازه ی بنا در وسط ضلع شمال غربی واقع است و بر خلاف برجها و دیوار ها که کلاً از سنگ و چینه و خشت درست شده اند، از آجر های سفالی مربع شکل با اضلاع 2 و ضخامت 5 سانتیمتر ساخته شده است. برای هر یک از چهار برج مدور، یک در ورودی تعبیه گردیده که از بخش داخلی حصار را به درون برجها راه دارد. پله های درون برجها به صورت حلزونی تا انتهای برج امتداد دارد. در بخش داخلی ضلع ورودی حصار آثار و بقایای چند اتاقک به چشم می خورد و از درون اتاقک ها تعدادی اشیاء نقشدار و ساده به دست آمده است. هیئت باستان شناسی در جریان این کاوشها به تعدادی از قبور برخورد کرد که مردگان در آنها به صورت طاق باز و شرقی – غربی دفن شده اند گر چه کاوش در تمام محوطه اراضی مقبره ی حبقوق(ع) انجام نشد ام به سهم خود می کوشیم ادامه ی جستجو ها در این محوطه انجام پذیرد تا شاید به نکات مهم و قابل توجهی در زمینه ی بنا و تاریخ آن بدست آید.