به گزارش خبرنگار رودآور؛ این روزها هر شخصی از کنار قلعه اشتران می گذرد بر دیوارهای تخریب شده قلعه نگاهی می اندازد و آه کشان دور می شود و این قلعه 221 ساله اشتران است که کم کم به نظر می رسد اگر توجهی به آن نشود، نفس های آخرش را خواهد کشید.

قلعه تاریخی اشتران متعلق به دوران قاجاریه بوده که 10 بهمن ماه سال 83 با شماره ۱۱۳۷۹به عنوان یک اثر ملی به ثبت رسیده است.

این قلعه که در روستای اشتران واقع شده، یادگاری از جنگ های روس و ایران است و نشان دهنده جوانمردی مردان این سرزمین که در برابر متجاوزان آن دوران ایستادگی کردند.

گفته می شود این قله به همراه حمام معروف این روستا متعلق به خانواده اردلان بوده که در دوران قاجاریه توسط حاج مراد خان اردلان بنا می شود و پس از وی به دست پسرانش حاج محمد حسینخان، حمزه خان و محمد ولیخان می رسد و در نهایت توسط حجت الله اردلان به میراث فرهنگی اهداء می شود.

گویا کم توجهی به آثار ملی هنوز پررنگ است و پس از سال ها کسی به مرمت این قلعه توجهی نمی کند، نه دستگاه های متولی امر وارد میدان می شوند و نه سرمایه گذاری.

حال سال ها پس از گذشت اهداء آن، هر روز اهالی روستا و مردمانی که از کنار آن می گذرند شاهد خم شدن کمر قلعه هستند، به نوعی که اذعان دارند، در حدود 80 درصد از دیوارهای داخلی و بخش قابل توجهی از دیوارهای خارجی آن فروریخته است.

این قلعه سال نوروز 93 مورود بازدید گردشگران قرار گرفت، آن روزها درب ورودی نیمه فروریخته بود و چند تن از گردشگران به داخل قلعه رفتند اما امروز دیگر آن دیوارهای کنار درب ورودی هم به باد رفته است.

در طی این سال ها قلعه به سختی خود را در برابر  باد و باران، برف و تگرگ حفظ کرده است و این روزها با بارش برف سنگین کم کم حالش بدتر شده و حال هویت خود را فریاد می زند تا شاید مسئولی بشنود و به فریادش برسد.

اگر قلعه اشتران اکنون ایستاده بود از خود می گفت اینکه در روزگار خوش زندگی اش در یک هکتار زیر بنا شده است که شامل ساختمان حیاط بیرونی و از سمت جنوب ورودی هشتی با راهروی باریک است.

ساختمان‌های بیرونی و اندرونی قلعه شامل دو طبقه مسکونی و یک طبقه زیر زمین است که جزو طبقه اول محسوب می‌شود، در هر طبقه ۱۳ اتاق تزئینی وجود دارد.

جانمائی محل‌های سکونت بر اساس طبقه اجتماعی افراد از بزرگان و خانواده‌های آنها تا سربازان، کارمندان، کارگران و مهتران و محلهای نگهداری دام و علوفه با نظم و برنامه ریزی خاص در نظر گرفته شده است.

سر در ورودی قلعه دارای یک هشتی بسیار زیبا است که بالای آن ساختمانی شامل چند اتاق به عنوان محل نگهبانی وجود دارد که از طریق راهرو به داخل حصار طویله راه پیدا می‌کند.

در حیاط اندرونی قناتی وجود دارد که در حال حاضر خشک است اما نشان می‌دهد که در گذشته آب شرب قلعه را تامین می کرده است.

در چهار کنج این قلعه چهار برج مدور وجود دارد که دو برج غربی آن کاملا نظامی و محل استقرار سربازان در مواقع لزوم است و دو برج دیگر علاوه بر داشتن محل استقرار سربازان، محلی شبیه تراس برای اوقات فراقت در تابستان ساخته شده که دارای دید بسیار زیبا بر دشتهای پیرامون قلعه است.

اساس بنا بدین شکل است که در دیوارها از چینه و خشت استفاده شده و در نماها از آجر کاری‌هایی که بیشتر حالت تزئینی دارند.

پوشش سقف طبقات اول و دوم تیر چوبی که بر اساس طول دهانه سقف‌ها با ضخامت‌های مختلف و زیبا پوشیده شده و اتاق‌های میهمانی با سقف‌های کاذب چوبی بسیار زیبا و چشم نواز پوشیده شده است و پوشش سقف انبارها و طویله‌ها، طاق‌های خشتی از نوع طاق‌های نیم دایره آزاد کننده بار که با ظرافت خاصی ضرب شده است، می باشد.

تا سال‌های قبل از انقلاب این قلعه مورد استفاده خانواده حمزه خان بود و پس از ساخت عمارت کنار رودخانه این محل بصورت انبار و سپس خالی از سکنه درآمد.

در ذیل تصاویری از چند سال گذشته قلعه را مشاهده می کنید؛

فاطمه زنگنه

 انتهای پیام/