دولت یازدهم با بی ‌توجهی به ارائه برنامه ‌ای جامع و اکتفا به کلیاتی تحت عنوان برنامه و سرانجام عدم ابلاغ برنامه مصوب مجلس به نشانه‌هایی از عدم اعتقاد به حرکت با برنامه را بروز داد.

سخنان صالحی و استفاده وی از تعبیر «گردنه ترامپیسم» نشان می‌دهد که تیم مذاکره کننده انتظار نداشت که ترامپ رئیس جمهور آمریکا شود و پیش بینی می‌کرد که رقیب وی یعنی هیلاری کلینتون بتواند جایگزین باراک اوباما شود و به همین دلیل تمام پیش فرض‌های خود را با این تئوری که ترامپ بر صندلی ریاست جمهوری آمریکا نخواهد نشست پیش بردند.

تحریم‌های رنگارنگ با بهانه‌های گوناگون از راه می‌رسند و روح و متن «برجام» را توأمان، نقض می‌کنند و دولت محترم با کمی حملات دیپلماتیک و توییتری، طوری که دشمن تصور نکند، مشی صلح‌طلب! آن دچار خلل شده، علیه آن موضعی می‌گیرد و از کنار آن به راحتی می‌گذرد.