به گزارش خبرنگار رودآور؛ می گویند که دست خدا با جماعت است و اما در روستای فریازان تویسرکان این جمله به خوبی معنا شده و آنان در اقدامی خودجوش درختانی را برای ایجاد سیل بند در کنار سیل بندقدیمی و در مسیر رودخانه روستا کاشته اند و اقدامات لازم دیگری را هم انجام داده اند، از جمله آن که در حرکتی هماهنگ یک هزار زباله و فضولات حیوانی از سطح این رودخانه و حریم آن جمع آوری کردند، بدون آن که هیچ مسئولی به فکر کمک کردن به آنان بیافتد.

رودخانه فریازان از جمله رودخانه هایی است که در فصل بارش به ویژه فصل بهار که بارش های رگباری سبب طغیان رودخانه می شود، پر آب شده و زمینه خرابی زمین های اطراف و محصولات کشاورزان را فراهم می سازد، گرچه در سال های گذشته خشکسالی و بارش های کم، آب رودخانه را به نوعی بسیار کم کرده بود، اما در فروردین و اردیبهشت ماه دو سال اخیر با بارش های بهاره رودخانه حالت سیلابی شدن به خود می گرفت و اهالی روستا به صورت خودجوش و به سرپرستی یونس پایروند به میدان آمدند و در همان روزها به لایروبی رودخانه پرداختند.

و این روزها نیز بیل و کلنگ به دست، آستین های همت خود را بالا زده به میدان آمده اند و با اتحاد و همدلی زیبایشان فرهنگ کارگروهی را به تمام معنا نشان دادند و درختان بسیاری را هم در مسیر رودخانه کاشته اند بدون هیچ چشم داشتی و بدون ذره ای کمک از سوی دولتی ها، خودشان دست ها را بر روی زانو گذاشته یا علی(ع) گویان، کمر همت بسته اند.

عبدالمالکی یکی از اهالی روستا است، او درباره این کار گروهی می گوید: ما که نمی توانستیم منتظر مسئولان بمانیم تا نامه بزنیم که شاید بیایند و شاید نیایند، اصلاً بودجه برای این قبیل امور را دارند یا نه؟! به همین دلیل با همفکری دیگر اهالی خودمان تصمیم گرفتیم که در دو ماه پیش رودخانه را لایبروبی کنیم و اکنون نهالی هایی کاشته و زباله ها و فضولات حیوانی بستر و حریم رودخانه را که سبب آلودگی محیط زیست شده بود، را جمع آوری کردیم. 

وی اظهار کرد: این همت مردم ستودنی است، چرا که چندین سال است که منتظر یک چنین وحدتی برای پاکیزه سازی رودخانه بودیم و این وحدت جز با تجمیع عقل جمع به دست نیامده است.

مریم یکی دیگر از اهالی روستا است، او که تحصیل کرده و همسرش به دیگر اهالی روستا در کاشت نهال در اطراف رودخانه کمک کرده است، در گفت و گو با خبرنگار رودآور، عنوان می کند: این قبیل کارها به نوعی برنامه ریزی خودجوش در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی است، چرا که اقتصاد مقاومتی یعنی از داشته های خود مراقبت کنیم و اگر نیاز به بهسازی و بازسازی دارند، اقدامات لازم و پیشگیرانه را قبل از آن که آن امکانات خطرساز شوند انجام دهیم و مردم این روستا نشان دادند که قدر داشته های خود را می دانند.

وی تصریح کرد: قدر داشته های ما همین کار گروهی است، چرا که اگر در فصل بارش رودخانه طغیان کند و سیل جاری شود نه تنها محصولات و زمین های کشاورزی ما را نابود می کند، بلکه هر آن امکان دارد به زیرساخت های روستا هم ضربه بزند و این کار تک تک مردم این روستا و همبستگی آنان بی تردید هم برای خودشان است و هم برای رفاه حال دیگر اهالی، ضمن آن که کار اصلی اهالی روستا همین جمع آوری زباله ها و تمیز کردن بستر رودخانه بوده است.

احمد هم یکی دیگر از اهالی روستا است، او یک کشاورز است و صاحب دو فرزند و از این که با این کار از زیرساخت های روستا مراقبت کرده، خوشحال است می گوید: این قبیل کارها می تواند برای فرزندان ما الگو شود تا به جای مشاهده تدریجی از بین رفتن فرصت ها و امکانات موجود در روستا از این اقدامات الگو بگیرند و کمتر به فکر مهاجرت بیافتند و طوری تربیت شوند که روستایشان را با تکیه بر بازوان خودشان آباد کنند و کمتر کاسه چه کنم چه کنم دستشان بگیرند.

زنگنه