به گزارش خبرنگار رودآور؛ این روزها و در آستانه سالروز شهادت حاج قاسم، سوز دل از درد فراق تمامی ندارد، این را می توان در بیان و کلام رهبر معظم انقلاب مشاهده کرد، آنجا که هر گاه از سلیمانی حرف به میان می آورند؛ غمی سوزناک در عمق چشمهایش می نشیند و داغی که برایش هنوز زنده است و اشکی که آرام آرام در گوشه چشمش نمایان می شود.
این داغ را پدران غیور و مادران عفیف خوب درک کرده و با گوشت و پوست خود لمس می کنند. می گویند فرزندان حس عمیق عاطفی را از مادران می آموزند و غیرت را از پدران.
مادر که باشی خوب می دانی که تمام وجودت باید وقف جگر گوشه ات شود تا درست تربیت شده و چه زیبا غیرت پدرانه در دامان مادران به فرزندان انتقال داده می شود.
* روزی که مادران رزمنامه قاسم سر می دهند
و این روزها سردار سرافراز ایرانی حاج قاسم سلیمانی؛ قصه بی پایان رزمنامه مادران آزاده برای فرزندان شده است.
نه تنها مادران این مرز و بوم، بلکه در سراسر دنیا شاهد هستیم ژانرال شهید جبهه مقاومت قهرمان فراملی مشرق زمین شده و قصه شجاعت و شهادمتش از قصه هزار و یک شب فراتر رفته و در جان ها نفوذ پیدا کرده است.
*قلب سردار طاقت، سر بریده شدن کودکان را نداشت
این مادران سینه به سینه نقل می کنند؛ سردار چشم دیدن تکرار واقعه جانسوز عاشورا را نداشت، قلبش برای نجات جان بشریت می تپید و لحظه ای پلک بر هم نمی گذاشت.
جوش و خروش او برای حمایت از کودکان و زنان بی پناه در تلفیق با آرامش دلش که در ارتباط معنوی و مأنوس شدن با آموزه های دینی به وجود آمده بود، از حاج قاسم شخصیتی خارق العاده ساخته بود.
سردار روزی روزگاری از فاجعه داعش، آن تروریست های پرورش یافته امریکایی لب به سخن گشود و گفت: "این که یک هزار و دویست، سیصد نفر جوان بی‌گناه از پادگانی فارغ التحصیل شدند در این شهر تکریت و داعش سر آن‌ها را برید، آن‌ها را تیر خلاصی زد و داخل رودخانه انداخت.
 بیش از دوهزار نفر زنِ جوانِ ایزدی را دست به دست بین خودشان به فروش رساندند. از دختر‌های نوجوان تا زن‌های جوان، بدون این که حدود شرعی را بدانند. جنایت‌های عجیبی بود؛ کشتار‌های 100 نفره، 200 نفره، 500 نفره.
شما یک نمونه را دیدید که یک طفل را در شرق حلب سر بریدند. این سر بریدن، دیدن عجیبی داشت. با خنده، مثل تفریح، از طفل سوال می‌کردند سرت را ببریم یا با تیر تو را بکشیم؟ و سر این طفل را بریدند. من دیدم در همین دیاله کودکی را از سینه مادرش گرفتند، او را مثل گوسفند روی آتش سرخ کردند، لای پلو گذاشتند، برای مادر فرستادند. این جنایت وحشتناک در سابقه تاریخ بشریت نایاب است."
*سردار جان فدا کرد برای آن که چشم نامحرمان به خواهرانمان نیافتد
و امروز این خاطرات از مادری به فرزندی نقل می شود تا جگرگوشه اش بداند که اگر سردار نبود، معلوم نبود بانوان این سرزمین نیز روزی به مانند بانوان اسیر سوری، به دست تکفیری های داعشی، دست به دست می شدند، او رفت و جان فدا کرد برای خواهرم، خواهرت، خواهرهایمان تا چشم نامحرمان واقعه عصر عاشورا را تکرار نکنند.
انتهای پیام/ز