به گزارش رودآور به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا، طی روزهای گذشته روحانی در همایش اقتصاد ایران با بیان اینکه آرمان ما به سانتریفیوژ وصل نیست، گفت: درباره اصول و آرمان در سیاست خارجی بحث نمی‌شود. مگر ما در مرحله اول در توافق ژنو آرمان و اصول را معامله کردیم؟ ما باهم حرف زدیم و توافق کردیم.

رییس جمهور درست می گفت، آرمان ما به سانتریفیوژ وصل نیست...

آرمان ما همان طور که خمینی کبیر می فرمود و همه سربازان شهیدانش خون مقدس خود را به پای آن ریختند، اقامه کلمه حق در عالَم و مبارزه بی امان با باطل و طواغیت در هر شکل و شمایلی است.

تلاش در مسیر این آرمان، بی گمان نیازمند مبارزه است و سخت کوشی و تحمل مرارت های بی شمار که البته پیش از آن ضرورت شناخت، جلوه گر می شود؛ در یک کلمه مبارزه آگاهانه لازمه آرمان گرایی در قاموس اندیشه امام امت است و این مهم البته گاه با ابزار تعامل عزتمندانه با دنیا میسر می شود و گاه برای نیل بدان گریزی از مقاومت جانانه نیست.

به هر روی اگر بخواهیم از منظر معمار کبیر انقلاب، آرمان و آرمان گرایی را واکاوی کنیم ،
 بی درنگ نیاز به شناخت هسته ارزشی تفکر امام (ره) داریم آن جا که ایشان از ضرورت تشکیل بسیج مستضعفین آن هم در قد و قواره جهانی اش سخن می گوید و قبل از آن که خطابش به مسلمین باشد، رو به ابنای بشر فریاد برمی آورد: « ای مستضعفان جهان بپاخیزید و خود را از چنگال ستمگران جنایتکار نجات دهید...»

لاجرم راهبرد امام(ره) در مسیر آرمان، مقاومت است، خاصه آنجا که صریح تر بیان می دارد: « باید هسته های مقاومت را در تمامی جهان به وجود آورد و در مقابل شرق و غرب ایستاد».

مقام معظم رهبری نیز در تشریح آرمان های بزرگی که حضرت روح الله (ره) منادی آن بود ، به محورهای مهمی چون مبارزه با استکبار جهانی، حفظ اعتدال قاطع در خط "نه شرقی، نه غربی" ، حفظ استقلال حقیقی و همه جانبه ملت ، تلاش همه جانبه در مسیر خودکفایی و نیز حمایت بی دریغ و همیشگی از مستضعفان و محرومان جهان اشاره می فرمایند که بحث درباره هر کدام از این ها، مجالی فراختر از این می طلبد.

برخلاف گفته مغرضان و بعضاً جاهلان به هویت ناب انقلاب اسلامی باید گفت که آرمان گرایی در این معنا و مفهوم ، بیگانه با واقع گرایی نیست اما خود را محدود به توجیهات به ظاهر واقع گرایانه نمی کند.

چندی پیش نشریه اکونومیست – دقیقاً خاطرم نیست به چه بهانه و مناسبتی- در تحلیلی مدعی شده بود که انقلاب اسلامی به پایان خود رسیده است!

چنین ادعایی با وجود حقایقی که ما از دستاوردهای تمام ناشدنی انقلاب اسلامی درک و دریافت می کنیم، بی گمان گزافه ای بیش نیست؛ اما به هر حال باید برای حفظ انقلاب که قاعدتاً توأمان است با حفظ روحیه آرمان گرایانه ی انقلابی  می بایست همواره به خود تلنگر و بلکه نهیب بزنیم.

 آری! دشمن همیشه در کمین است و مشکلات انبوه و از همه بدتر ، شیطانی در همین حوالی است که مُدام ما را به راحت طلبی و عافیت گزینی و خلاصه بی خیال شدن از صعوبتِ مقاومت در برابر مستکبران و ظالمان دعوت می کند.

روی سخن در این وجیزه اما با مسئولان و کارگزاران نظام اسلامی است که بدانند انقلاب اسلامی ایران وقتی به پایان راه می رسد که مردم و مسئولانش ، یادشان برود برای چه انقلاب کردند و چرا انقلابی هستند و این که چرا همچنان باید در سنگر انقلاب، بیدار و هوشیار باقی بمانند.

این که سکان دار انقلاب اسلامی در بزنگاه های خاص –خصوصاً در تحلیل مسایل بین المللی- تاکید ویژه ای بر انقلابی بودن خویش دارند، برای همه ما درس است که آگاه باشیم آرمان های ما چه نسبتی با انقلاب ما داشته است و راه حفظ آن ها کدام است.

رییس جمهور درست می گفت ، آرمان ما متصل به سانتریفیوژ نیست... اما این تنها همه قضیه نیست!

سید محمد مهدی موسوی