خیابان قدیمی و نسبتاً باریک 12 متری شیرسنگی در سال‌های اخیر به یکی از معبرهای شلوغ و پرترافیک شهر تبدیل شده است، ازدحام شدید خودروها در میدان کوچک فردوسی بارها راه‌بندان‌های طولانی در خیابان 12 متری شیرسنگی را نیز سبب می‌شود که از حوصله این مسیر یک طرفه خارج است.
خلاصه آن روز هم که پلیس 110 به هر دلیل مسیر 12 متری را برای انجام به موقع مأموریت خود انتخاب کرده بود. انواع مینی‌بوس، کمپرسی و دیگر خودروهای سبک و سنگین بدون کمترین نظمی از میدان بزرگ شیرسنگی به سمت میدان فردوسی سرازیر بودند و همین مسأله سبب کندی حرکت خودروی پلیس و حرکت‌های مارپیچ و ناگزیر آن برای ادامه راه می‌شد. در این میان ناخواسته حادثه ناگواری هم در شرف وقوع بود که با مهارت راننده سرباز خودروی پلیس به خیر گذشت؛ چراکه اگر غفلت می‌شد حادثه برای خانم مسنی که سلانه سلانه عرض خیابان را می‌پیمود، حتمی می‌نمود.
سؤال اینجاست؟! پلیس به هر علت موظف به انجام مأموریت است. خیابان هم پرازدحام و نارساست، همه خودورها هم ناگزیر به عبور از چنین مسیری هستند؛ اما وظیفه مردم، عابران پیاده و بخصوص رانندگان وسایل نقلیه که در هر شرایط ممکن باید حواسشان به جلو، عقب و حواشی مسیر عبور باشد، چیست؟ حالا خودروی پلیس در حال مأموریت نیست و یک آمبولانس در حال انتقال بیمار بسیار بدحال به مرکز درمانی است؛ در این خصوص وظیفه رانندگان و دیگر افراد عابر چیست؟ آیین‌نامه برای آنها که گواهی رانندگی به جیب گذاشته‌اند، چه می‌گوید؟ آیا نباید در چنین مواقعی مسیر برای خودروهای پلیس و آمبولانس باز باشد تا حداقل من راننده یا شخص عادی سبب وخامت حال بیمار و مجروحی و یا حادثه‌ای در شرف وقوع نباشیم. در این حالت یا از قوانین و مقررات راهنمایی‌ورانندگی آگاه نیستیم یا اصلاً بدون اینکه گواهینامه داشته باشیم، رانندگی می‌کنیم و یا خدای ناکرده داریم و می‌دانیم، ولیکن به خیلی از قواعد و موضوع‌های اجتماعی بی‌اعتنا هستیم. در این صورت که جرم و گناه خیلی سنگین‌تر می‌شود.
حال باز هم جای این سخن باقی است که کی، کجا و با چه برنامه‌ای باید حداقل‌ترین و کوچک‌ترین اصول فرهنگ عمومی را در جامعه ترویج و تعمیم داد؟ چرا در بین تمام جوامع پیشرفته و فرهنگ‌مدار، نخستین قدم برای رعایت قواعد اجتماعی و احترام به حقوق دیگران از عرصه رانندگی و نشستن پشت رل شروع می‌شود، اما در جامعه ما این قاعده تقریباً برعکس است. بر اساس آمارهای موجود قریب به 10 هزار حادثه کوچک و بزرگ رانندگی روزانه در گوشه و کنار کشور ما اتفاق می‌افتد.
اما شاید 10 نفر از مسببان واقعی اینگونه حوادث پیدا شوند که با شجاعت و متانت اذعان کنند مقصر هستند و اشتباه خود را بر عهده بگیرند. در صورتی که رانندگی خوب و بدون نقص فقط این نیست که بتوانیم خوب پارک کنیم و به موقع پدال ترمز را تا انتها فشار دهیم. رانندگی خوب در رعایت حقوق دیگران و احترام به قوانین و مقررات است و در این حالت است که گواهینامه رانندگی واقعاً به درد می‌خورد در غیر این صورت باشد یا نباشد، مهم نیست.

نویسنده : مهدی ناصرنژاد