به گزارش رودآور به نقل از خبرگزاری تسنیم ،عظیم امیدی در یادداشتی به موضوع "چون سیاه پوستی، خطرناکی!" پرداخت.

این وضعیت و نگاه در نهادهای قانونی و قضایی این کشور نیز بهتر نیست بطوری که فعالان حقوق مدنی سیاه پوستان معتقدند قوانین قضایی در این کشور مجازات سنگین‌تری برای خطاکاران این گروه اقلیت رنگین پوست در مقایسه با سفیدپوستان در نظر می گیرند.

نگاه موردی به دلایل این برخوردهای از نوع شهروند دوم به سیاه پوستان در آمریکا به خوبی نشانگر دلایل این امر است که چرا فعالیت مدنی و جدال برای احقاق حقوق میان اقلیت سیاه پوست آمریکا همچنان با وجود چندین دهه از موفقیت جنبش سیاهان آمریکا در دهه 1960 میلادی، ادامه دارد.

نمونه اخیری این دست برخوردها در مرگ خانم «سندرا بلند» فعال 28 ساله سیاهپوست قابل مشاهده است. وی درحالی در زندان منطقه والر کانتی ایالت تگزاس جان باخت که سه روز از دستگیری اش بخاطر یک خطای رانندگی گذشته بود.

مرگ وی به عنوان مثال عمده از برخورد نژادپرستانه و سوء استفاده از زور توسط پلیس آمریکا به شمار می رود آن هم در منطقه‌ای که تاریخی طولانی از تنش‌های نژادی را شاهد بوده و سیاهان این منطقه هنوز سر احقاق حقوق مدنی خود با مقامات سفیدپوست والر کانتی در جدال هستند و فعالیت‌‌های مدنیشان ادامه دارد، منطقه ای که به نوشته روزنامه نیویورک تایمز هنوز قبرستان سیاهپوستان و سفیدپوستان در آن جدا است.

می توان نام این منطقه را در فهرست بلندبالایی از دیگر شهرهای آمریکا قرار داد که سابقه تقابل پلیس و سیاه پوستان در آنجا به شهره عام و خاص تبدیل شده است اماکنی مانند فرگوسن، بالتیمور، کلیولند، نیویورک و غیره.

هنوز مدت زیادی از تبرئه پلیسی نمی گذرد که در فرگوسن ایالت میزوری یک نوجوان غیرمسلح سیاه پوست به نام مایکل براون را از پای در آورد. حتی کیفرخواستی برای او صادر نشد. این موضوع خشم فراوان مردم را برانگیخت.

ذکر نمونه‌های دیگر از این دست تقابل قانون و پلیس با سیاهپوستان، نشان از این امر دارد که نظام جزایی آمریکا باید به گونه اصلاح شود که بتواند حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکایی را محقق سازد.

یکی از پرونده‌هایی که خیلی سر و صدا کرد و بسیاری از مردم آمریکا را به بی عدالتی در برخورد در پرونده‌های جزایی آگاه ساخت مربوط می شود به سال 2012 که فردی به نام جرج زیمرمن بعد از این که یک نوجوان 17 ساله سیاهپوست و غیرمسلح به نام ترایون مارتین را از پای درآورد از همه اتهامات مبرا شد اما ماریسا آلکساندر 33 ساله که به روی همسرش تیر اخطار شلیک کرده و کسی را نیز زخمی نکرده بود از حقوق قضایی مساوی با زیمرمن برخوردار نشد و به اشد مجازات محکوم شد.

همچنین موارد مشابهی از این نوع برخوردها در نظام قضایی آمریکا وجود داشته که ذکر تک تک آنها چندان در حوصله نمی گنجد اما همه این موارد نشانگر این واقعیت‌ است که وقتی پلیس‌های آمریکا به یک سیاهپوست می‌رسند این پیش فرض در آنها وجود دارد این فرد خطرناک و یک تهدید است ضمن این که برخورد قضایی با آنها نیز سخت‌تر اعمال می شود.

به نوشته روزنامه هافینگتون پست، امکان این که یک جوان سیاه پوست در آمریکا به ضرب گلوله پلیس کشته شود 21 برابر بیشتر از همتای سفیدپوست وی است. نیروهای واکنش سریع پلیس آمریکا بیشتر به محله‌های سیاهپوستان حمله می‌کنند. در قوانین نیز مجازات مربوط به مواد مخدر برای سیاهان 10 درصد طولانی‌تر از سفیدپوستان برای جرایم مشابه است.

به اعتقاد منتقدین تا زمانی که نظام جزایی آمریکا اصلاح نشود سیاهان این کشور سرکوب و نادیده گرفته خواهند شد. به گفته آنها نظام جزایی آمریکا نیز باید اصلاح شده و یا برای رعایت حقوق شهروندان سیاه پوست  بطوری که مساوی با دیگر نژادها باشد، تحت فشار قرار گیرد.

به خاطر همین برخوردها و تبعیض‌ها است که امسال نیز مانند سنوات گذشته جنبش‌های سیاهان و حقوق مدنی در آمریکا به طور ویژه‌ای فعال هستند. در تازه ترین اقدام اتحادیه ملی پیشرفت رنگین پوستان آمریکا NAACP حرکت راهپیمایی 40 روزه‌ای را در سراسر مناطق جنوبی آمریکا آغاز کرده تا توجهات را به موضوع نابرابری نژادی حاکم در آمریکای نوین جلب کند.

آنها این حرکت را از شهر «سلما» واقع در آلاباما آغاز کرده‌اند، شهری که اهمیت فراوانی در جنبش حقوق مدنی دهه 1960 دارد. این اقدام با عنوان «سفر برای عدالت آمریکا» از شنبه از پل ادموند پیتوس شهر سلما یعنی جایی شروع شد که پلیس آمریکا در سال 1965 با باتوم و گاز اشک آور به تظاهرات کنندگان حمله کرد. این حرکت قرار است در مسافتی به طول  1448 کیلومتر برگزار شود.

انتهای پیام/