به گزارش خبرنگار رودآور؛ سال های سال است که مهاجرت از شهرستان تویسرکان هر روز به افزایش گذاشته و اگر کسی کمی دستش به دهانش برسد، وسایل خود را حتی با یک چمدان به دست گرفته و رفتن را به ماندن ترجیح می دهد!
چرا؟ جمعیت تویسرکان نسبت به 40 سال پیش به گفته خود مسئولان شهرستان 30 درصد کاهش یافته؟
یک طرف ماجرا سکوت مردم در برابر ناملایماتی است که می بینند و به دلیل نجابتشان حرفی نمی زنند این بماند که هنوز مطالبه گر نشده ایم و راه و روشش را نمی دانیم. می شود بر مدار وحدت و بر مرام علوی منطقی حرف زد و حق ها را گرفت.
اما طرف اصلی ماجرا باز می گردد به انتخاب ها و انتصاب های مدیران در هر پست و مقامی چه در جایکگاه های سیاسی و احتماعی و چه در جایگاه های فرهنگی در هر نهاد و سازمانی.
برای نمونه شهرداری تویسرکان را در نظر داشته باشید، مدیریت شهری به اذعان همگان در طول سال های متمادی بسیار ضعیف عمل کرده و شورای جدید هم گام نخست خود را تاکنون در این باره محکم برنداشته است.
در واقع اصل شورای شهر تویسرکان هنوز در ابهام است و جواب این سوال برای افکار عموم روشن نشده که چرا دهم تیرماه سال جاری حجت الاسلام احمدحسین فلاحی رئیس هیئت نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در استان همدان به طور رسمی در گفت و گو با خبرگزاری تسنیم از ابطال آراء سه نفر از کاندیداهای شورای شهر تویسرکان خبر داده بود و همان روزها در خبرگزاری فارس نیز خبر از تخلفات گسترده انتخابات شورای این شهر یاد می کند، اما پس از مدتی با تأیید تهران و نه استان و شهرستان تنها آراء یکی از کاندیداها ابطال شد؟!
 بنابراین با توجه به آن که برای ابطال شدن یا نشدن آراء چند کاندیدا شفاف سازی نشده و مسئولی خود را در مقام پاسخگویی به مردم نمی بیند، این مطلب نشان می دهد پایه های اصلی شورای فعلی حتی با تحلیفش درست بنا نشده است.
در شب تاسوعای سال جاری نیز شنیده شد محمدکاظم گمار سرپرست شهرداری تویسرکان شد و روز بعد، پس از نپدیرفتن او خبر به میان آمد و اما همچنان نه رئیس شورا پاسخگوی افکار عمومی برای این تزلزل در تصمیم گیری ها بوده و نه حتی سخنگوی شورا که شماره تلفن های همراه خود را خاموش کرده است! به نظر قرار نیست شهرداری کارآمد انتخاب شود به مانند گذشته! و مدت اندکی هم خبرها حاکی از انتخاب شهرداری است که هیچ گونه سابقه تحصیلی و کاری در امور شهری ندارد.
ناگفته نماند طرح های ارائه شده از سوی شهرداران تویسرکان به طور عمده طرح هایی بدون پیوست فرهنگی بوده، چنانچه روزگاری در میدان جانبازان المان گردو نصب کردند و در میدان زکات سنگ های رنگین بر جای گذاشتند و به همین ترتیب کار به جایی رسیده که کم کم هویت شهرمان در حال نابودی است و اصل آن را به یغما می برند.
روزی مجوز ساخت و ساز غیرمجاز و بلندمرتبه سازی در کنار بافت تاریخی شهر از جمله حوزه علمیه، مسجد باغوار می دهند و روزی دیگر مجوز ساخت تالار در جوار آرامگاه مطهر حیقوق نبی(ع) را صادر می کنند!
مشکلات این شهر کوچک یکی و دوتا که نیست و تنها مرتبط با مدیریت ضعیف شهری نمی شود، کمی به عقب تر باز می گردیم، به زمان بهرام نیا فرماندار وقت آن روزها، که به اسم "کار کارشناسی شده! مساکن مهر را در کنار آرامستان شهر جانمایی کرد" تا این گونه پس از سال ها مردم این منطقه از وجود آرامستان در کنار خانه هایشان گلایه مند شوند!
چرا در تویسرکان این گونه مسائل رخ می دهد و کم هم نیست؟ به راستی راز عقب ماندگی شهرمان در چیست؟
به نظر راز عقب ماندگی شهر ما در انتصاب های است که رنگ و بوی سیاست زدگی از فشار آن جناح و این جناح به خود گرفته تا انتخاب مدیران لایق و شایسته، متعهد، کاردان و کارآمد و متخصص در حوزه کاری خود.
سیاست به قاعده اش خوب است، اما سیاست زدگی نه. چه در انتخاب فرمانداران و چه در انتخاب شهرداران و دیگر مدیران شهرستان.
اما در این شهر کوچک آن گونه که باید تخصص، تعهد و کارآمدی افراد تاکنون در نظر گرفته نشده و به همین ترتیب با سیاسی کاری و سیاسی بازی به ویژه وجود نظرات غیرکارشناسانه برخی روزی تعدادی از مدیران را تودیع می کنند و تعدادی دیگر را معارفه، آن هم بدون سابقه اجرایی و تخصص فرد را در پست مدیریتی اش بسنجند.!
و در یک کلام؛ راز عقب ماندگی شهر ما در انتصاب ها و انتخاب های با پیوست سیاست زدگی است نه پیوست فرهنگی و اجتماعی و سیاسی مرسوم، آن هم بدون در نظر کردن منافع همشهریان عزیزمان.
انتهای پیام/ز